Duurzaam leven, waarom zou ik dat doen joh?

De huidige en toekomstige problemen liegen er niet om. Attenborough laat zien dat binnen één mensenleven afstevenen op een wereldramp. De aarde zal 4 graden opwarmen, veel mensen zullen dakloos worden, vulkaanuitbarstingen zullen toenemen. Uiteindelijk zal dat in 2100 uitlopen op een massa-uitsterving. Als de trend van de afgelopen 100 jaar zich voortzet. Als. Want er is wat aan te doen.

A life on a planet
Foto: Barun Patro

Tijd om van moeilijkheden mogelijkheden te maken

De oplossing laat zich raden. Ik heb ‘m al genoemd: duurzaam leven. Hoe dan? David Attenborough gebruikt de tweede helft van de documentaire om dit met verve uiteen te zetten. Ik ga ze allemaal even langs, maar vergeet vooral niet om de film zelf te kijken. Die natuurbeelden blijven spectaculair! En zorgen voor extra motivatie om de volgende oplossingen onder ogen te zien. Want ze doen een beetje pijn. Of misschien wel veel pijn. Komen ze!

Duurzaam leven in 5 punten

Stabilisatie van het aantal wereldburgers

De wereldbevolking groeit hard, te hard. Cijfers: in minder dan 100 jaar is de wereldbevolking bijna verdrievoudigd. Als we op dezelfde voet verder gaan, zitten we in 2100 op meer dan 11 miljard peoples. Meer educatie en welvaart remmen de groei van de wereldbevolking. Hoogopgeleide vrouwen krijgen namelijk minder kinderen. Vooral in de landen waar veel armoede en weinig educatie is, worden veel kinderen geboren. 

De wereld laten draaien op de hernieuwbare energieën van de aarde

Zonlicht, water, lucht en aardwarmte. Duurzame energie is goedkoper, is stiller en is herbruikbaar. Wat willen we nog meer, mensen? Oproep aan alle banken en pensioenfondsen: stop met investeren in fossiele brandstoffen, start met duurzaamheid! Dan sparen wij verder voor een leefbare toekomst.

Duurzaam leven
Foto: macrovector

Visverbod in ⅓ van de kustzeeën

Deze lijkt tegenstrijdig. Als er in ⅓ van de kustzeeën niet meer gevist mag worden, kan de vispopulatie zich herstellen. Daardoor zal er juist meer vis zijn dan ooit, juist ook om op te vissen ter consumptie. Als de oceaan zich kan herstellen, heeft dit een positief effect op de stijging van de temperatuur. Pijnlijk voor de vissers.

Verminderen van landbouwgrond om de ‘wildernis’ te laten herstellen

Wil je een stuk vlees eten? Dan vraag je automatisch om een groot stuk grond. De aarde is niet groot genoeg voor miljarden vleeseters. Als we allemaal stoppen met vlees eten, hebben we nog maar de helft van de grond nodig die we nu gebruiken. Die kunnen we gebruiken om planten te verbouwen. Soja bijvoorbeeld. Niet tof voor de boeren, want de andere helft zou teruggegeven moeten worden aan de natuur.

Nederland komt er trouwens goed vanaf in deze documentaire. We slagen erin met weinig grond de op één na grootste voedselexporteur te zijn. En verbouwen van planten kan ook in steden, in een fabriekshal bijvoorbeeld.

Stoppen met ongelimiteerd bomen kappen

Het land, dat vrijkomt, hebben we hard nodig om bossen aan te planten. Bossen zijn onmisbaar in de strijd tegen de CO2-stijging. Hoe diverser het bos wat bomen, planten en dieren betreft, hoe beter de opname van CO2. Palmbomen en sojaplanten kunnen aangeplant worden op land, dat lang geleden al ontbost was. Als we op wereldschaal de bossen verdubbelen, nemen de bomen ⅔ van wat we nu aan koolstof de lucht inpompen op.

Samenwerken

Uiteindelijk moeten we leren hoe we samen kunnen werken met de natuur in plaats van de natuur tegen te werken. Volgens David Attenborough zal de natuur zich herstellen, met of zonder ons.

Goed voorbeeld…

Wat zo tof is, is dat de documentaire bij elke oplossing een voorbeeld laat zien waar dit principe al is toegepast. En waar het in korte tijd voor verbluffend resultaat heeft gezorgd! Over herstelvermogen gesproken.

Het krachtigste voorbeeld vind ik toch wel Tsjernobyl, waar de natuur de stad heeft overgenomen en een huis is geworden voor veel kleine en grote dieren. Met dit beeld is Attenborough uitgesproken.

… doet goed volgen!

Nu ligt de bal bij ons. Bij mij. Dit hele verhaal heeft mij opnieuw aan het denken gezet. En ik denk nog steeds. Omdat duurzaam leven in het kleine en gewone van alle dag zit. Ik houd niet van krampachtigheid. Ik leef niet 100% duurzaam, voorlopig niet. Zou wel leuk zijn! Maar voor nu denk ik dat alle beetjes helpen. Als je nu denkt: tjonge, wat denkt dat mens veel! Klopt 😉

Wil je scherp blijven op duurzaam leven? Volg mij op Facebook of Pinterest. Daar deel ik regelmatig nieuwe posts en blogs over duurzamer leven met kinderen.

Wat vond jij van deze documentaire?

Omhoog in de zoekresultaten?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *